Sarmaşık

Uzakları yakın etmeyi aşk ehli mi bilir, yoksa sevginin dokunuşunda hiç uzak yok
mudur? Neden yaz ayında ısınır insan, kalbimi ısıtmak için kışı seçemez miyim? Ya hu
illa her şeye pazartesi mi başlanmalı, günlerden salı bir başlangıç olamaz mı?
İçimdeki mutluluk ahkâm kesiyorken sızıma, özlemek yerine kavuşmayı hayal edemez
miyim? Soğumayan acının gazisi olmak istemiyorum belki ben, yorgunsam da bir yol
bulamaz mıyım kendi özümden? Kalbimin yükünü vazgeçerek azaltmışken; haftamın
ilk günü salı, ısındığım mevsim kış, uzağım yakın olsun.
Bu kitap benim en kıymetli sırrım, Ağustos soğuğum, hayata tutunuşum. Bitimsiz
huzurum, geçmeyen yaram, can kırığım ve aynı zamanda umudum. Yükümün ortağı,
kalbimin ince sızısı, can suyum ve sevmek sevilmek rızkım. Bu kitap benim kendimle
bile konuşamadığım. Yolun yarısına gelmiş belki de geçmiş biri olarak bu hayatı,
hazanımı paylaşmak istedim. Değil midir ki paylaşmak insanı çoğaltır? Çoğalıp tekrar
dökülmek için paylaşmak istedim tüm bu duygularımı. Güzel sevebilmek benim
kendime olan inancım. Şahıslarla alakası olmayan, sevmeyi sevenlerin olsun bu kitap.
Ben yazdım, sevgiyi barındıran herkes okusun.