Yusufhan

“Saman sarısı kâğıtlara sarılı simitleri açtı. Dumanı üstünde çayı geldi. Akşama
doğru gevreyip, bayatlamış simidini yerken annesi geldi aklına. Sabahları simitçi
geçerken muhakkak Yusufhan için simit alırdı. Çay çoktan hazır olurdu. Çıtır çıtır,
susamlarının kokusu hâlâ üzerinde, o güzel kasaba simitlerini, taze peynirle yerlerdi. Nasıl
güzel olurdu. Bunları düşünürken gözleri nemlendi. Sıcakla beraber, tüm vücudunun
gevşediğini, bir uyuşukluğun her tarafını sardığını hissetti. Sıcaktan yanakları al al olmuş
uykusu gelmişti. Yolculuk onu oldukça yormuştu. Bir taraftan da havanın birden soğuması,
onu zayıf düşürmüştü. Karnını doyurunca, sıcak sobanın yanında öylece rehavet çökmüştü. O
mahmur hâlde otururken, yanına orta yaşlı, gür bıyıklı, kalın kaşlı bir adam yaklaştı.
-Yalnızsın galiba delikanlı? Buranın yabancısısın herhalde? diye merakla sordu adam.” 
Kaderin başına ördüğü amansız imtihanlara, sıkıntılara sabırla göğüs geren, okuma hevesiyle
yanıp tutuşan bir gencin arayış yüklü hikayesine, acımasız suç tuzaklarının arasında sevgi ve
aşk dolu bir yüreğin çaresiz çırpınışlarına şahit olacaksınız. Selvigül K. Şahin'in duru ve akıcı
anlatımıyla, okuru sarıp kuşatan, ibret yüklü, bir arayış hikâyesi...